ด้วยบทบาทหน้าของผู้ดูแลผู้สูงอายุ ที่ต้องรับมือกับความเหน็ดเหนื่อย และความตึงเครียด ที่บางครั้งอาจจะส่งผลกระทบต่อชีวิตส่วนตัว ไม่มีเวลาพักผ่อน และหากสะสมเป็นเวลานาน อาจจะทำให้หมดไฟเหนื่อยล้าได้
ซึ่งบทบาทหน้าที่ของ Care Giver นั้นต้องอยู่กับผู้ป่วย อยู่กับผู้สูงอายุตลอดเวลา คนใกล้ตัวโดยเฉพาะคนในครอบครัวไม่ควรละเลยกับบุคคลเหล่านี้ ทั้งนี้เราขอแนะนำแนวทางในการดูแลตัวเองทั้งร่างกายและจิตใจของ Care Giver เพื่อรับมือกับความท้าทายของการดูแลบุคคลอันเป็นที่รักด้วยความเห็นอกเห็นใจและความเข้าใจ
1. ดูแลสุขภาพร่างกายให้แข็งแรง
สุขภาพร่างกายจะมีผลกระทบโดยตรงต่อความสามารถในการให้การดูแลคนไข้อย่างมีประสิทธิภาพ ซึ่งการดูแลคนไข้แบบประคับประคองนั้นต้องอาศัยร่างกายเป็นหลัก รับประทานอาหารที่มีประโยชน์ ดื่มน้ำให้เพียงพอ และออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ นอกจากนี้การออกกำลังกายเป็นประจำไม่เพียงแต่จะช่วยให้สุขภาพร่างกายแข็งแรงเท่านั้น แต่ยังช่วยเพิ่มระดับเอ็นดอร์ฟิน (Endorphin) หรือ สารแห่งความสุข ซึ่งสามารถทำให้อารมณ์ดีขึ้นและลดความเครียดลงได้
2. หาเวลาพักผ่อนรีชาร์จทั้งกายและใจ
ผู้ดูแลควรตั้งข้อจำกัดที่ชัดเจนเกี่ยวกับความพร้อมในความสามารถของตนและให้เวลากับตัวเอง โดยปราศจากความรู้สึกผิด การพักผ่อนและทำกิจกรรมที่ชื่นชอบและสนใจช่วยให้ผู้ดูแลสามารถชาร์จพลังและป้องกันไม่ให้เหนื่อยล้าทั้งกายและใจได้
3. ฝึกสติเข้าใจสภาวะตัวเอง
ทั้งการทำสมาธิ การหายใจลึกๆ และโยคะ สามารถช่วยให้ผู้ดูแลจัดการกับความเครียด ปรับปรุงและพัฒนาสุขภาพจิตโดยรวมได้ ดังนั้นการฝึกสติช่วยให้ผู้ดูแลอยู่กับปัจจุบัน ลดความวิตกกังวลเกี่ยวกับอนาคต และช่วยให้พวกเขาพบช่วงเวลาแห่งความสุขแม้อยู่ในช่วงเวลาที่ท้าทายก็ตาม
4. เข้าสังคมแลกเปลี่ยนประสบการณ์
ผู้ดูแลควรพูดคุยและแลกเปลี่ยนมุมมองกับคนใกล้ชิด เพื่อแบ่งประสบการณ์ความคิด ความรู้สึก การมีปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่นที่เข้าใจความท้าทายของการดูแลคนไข้แบบประคับประคอง จะส่งผลให้เกิดความรู้สึกของการมีตัวตนและลดความรู้สึกโดดเดี่ยว อีกทั้งยังให้แนวคิดและมุมมองใหม่ๆต่อการดูแลคนไข้ได้เช่นเดียวกัน
ทั้งนี้หากเกิดอาการเหนื่อยล้าในการดูแล ควรรีบหาทางแก้ไข ไม่ว่าจะเป็นการวางแผนดูแลแบ่งเบาหน้าที่ให้สมาชิกครอบครัวคนอื่นๆ หรือจะจ้างเจ้าหน้าที่มาช่วยดูแลชั่วคราวก็ถือว่าเป็นการช่วยแบ่งเบาความเหนื่อยล้าไปได้ สิ่งสำคัญเลยก็คือต้องดูแลตัวเองทั้งจิตใจและสุขภาพร่างกาย อย่างปล่อยไว้จนกลายเป็นปัญหาเรื้อรัง
